8mei coalitie op 12 september in Gent

Mijn naam is Ellen De Soete en ik ben een kind vh verzet, initiatiefnemer vd 8meicoalitie.

Mama, papa, grootvader en oom waren politiek gevangenen. 

Mijn familie werd verraden door een collaborateur die in de verzetslijn infiltreerde. De hele groep werd verraden en opgepakt. Veel van hen hebben het niet overleefd, net zoals mijn oom, Albert Serreyn, die te Oostakker, bij Gent, werd gefusilleerd. 

Mijn mama, Bertha en grootvader Frans Serreyn hebben de gruwel overleeft.  

Wist ik veel dat mijn mama nog altijd gebukt liep onder de trauma’s die ze had opgelopen onder de wrede bikkelharde ondervragingen en martelingen vd gestapo.

Ik wist dat ze in het verzet zat, kende het verzetsverhaal maar wat haar persoonlijk was overkomen wist ik niet. Als 18-jarige heb ik ooit gepoogd om uitleg te krijgen van haar maar ik botste op een muur van stilzwijgen.

Meer dan 70 jaar heeft ze gezwegen…

Pas op het einde van haar leven, toen ze palliatief was vertelde ze in detail wat haar was overkomen in gevangenschap. Ik kan het nog altijd niet plaatsen…

19 jaar, naakt in een zwarte cel, gemarteld worden en toch geen namen zeggen of informatie geven, op transport gezet worden met woorden “nacht und Nebel”. Dat betekent dat mijn moeder dood werd verklaart zonder enige vorm van proces.

 

Dit alles is het gevolg van haat tussen mensen, dit is wat fascisme doet met een hele generatie maar ook met de volgende…

 

Mama zei me dat ze heel wat gelijkenissen met de jaren 30 zag, toen waren vooral joden de zondebok, nu zijn het mensen van kleur, vluchtelingen…

Ondertussen wordt het extreemrechts gedachtengoed beetje per beetje genormaliseerd enbelanden we in een onverdraagbare maatschappij die voor een verdeel en heers situatie zorgt, oproepen van haat, mensen gaan viseren en tegen elkaar opzetten, zonder we het beseffen glijden we af naar de jaren 30 en iedereen weet wat daarna is gebeurd…

Ze wees me er dan heel hard op dat we waakzaam moeten zijn, en we er alles aan moeten doen omdat de geschiedenis, zich niet herhaald.

 

“Schild en vrienden” en hun leider Dries Vanlangenhove zijn geen onschuldig clubje. Het is een extreemrechtse groepering die bekend staat voor hun nationalistische en discriminerende standpunten. Uiterlijk pleiten ze voor een Vlaamse identiteit en traditionele familiewaarden, maar achter hun “cleane” imago schuilt een totaal andere werkelijkheid. Deze organisatie vertegenwoordigd een gevaarlijke trend die de sociale cohesie en gelijkheid in onze samenleving ondermijnt.

Het is van cruciaal belang om ons bewust te zijn van de schadelijke impact van zowel “Schild en Vrienden als het taalgebruik van VanLangenhove. Het verspreiden van haat en intolerantie kan leiden tot een giftige atmosfeeer waarin mensenrechten worden geschonden en groeperingen worden gestigmatiseerd op basis van hun etniciteit, religie of seksuele voorkeur.

 

Het is onze plicht om op te staan tegen deze bedreigingen voor onze maatschappij en op te komen voor een inclusieve en diverse maatschappij.

Het gaat hier niet om het beperken van de vrijheid van meningsuiting maar om het loskoppelen van vrijheid van haatdragende en schadelijke ideeën.

 

Het is dan ook de taak van het gerecht om hier een duidelijk signaal te geven en stelling in te nemen dat dergelijke rascistische, negationistische, vrouwonterende uitspraken, verbale aanvallen op de LGBTQ-gemeenschap in een democratische maatschappij niet worden getolereerd.

 

Wij allen hebben een verantwoordelijkheid om te bouwen aan een betere toekomst, waarin gelijkheid, respect en samenwerking centraal staan. Laten we ons verenigen en de strijd aangaan tegen organisaties als “Schild en Vrienden” en het polariserend taalgebruik van Dries Vanlangenhove. Alleen zo kunnen we onze samenleving beschermen tegen verdeeldheid en haat en streven naar een inclusieve toekomst voor iedereen.