Vorige week lanceerde Nadia Nsayi, politicologe en auteur van Dochter van de dekolonisatie en Congolina, een debat over het AfricaMuseum in De Morgen. Hand in Hand tegen racisme volgt haar in haar kritiek op deze federale instelling.
Enkele citaten
“Deze column is een verzet tegen de huidige gang van zaken. Ik schrijf het uit engagement en als oproep voor een meerstemmig debat over de maatschappelijke rol van het museum op een moment dat de regeringsonderhandelaars zich ook buigen over de toekomst van federale wetenschappelijke instellingen zoals het AfricaMuseum.
Sinds mijn aanwerving laten activisten niet meer van zich horen. Sommigen denken dat het museum de goede weg uitgaat door de evenementen die ik organiseer. Anderen zwijgen omdat ze mijn interne positie niet in gevaar willen brengen.
Als medewerker kaart ik problemen ook intern aan, maar dat volstaat niet meer. Door zelf publiekelijk te zwijgen geef ik de perceptie dat er niets aan de hand is. Door te spreken neem ik mijn verantwoordelijkheid, ook al wordt dit niet door iedereen in dank afgenomen.”
“Bovendien heeft het AfricaMuseum al drie jaar geen diensthoofd publiekswerking, met een disfunctionele werking tot gevolg: de bezoekerscijfers zijn slecht voor een recent gerenoveerd museum, de permanente tentoonstelling kent geen actualisering, tijdelijke expo’s zijn geen grote publiekstrekkers, de communicatie bereikt weinig nieuwe groepen,... Er is een malaise en tegelijk geen sense of urgency.”
“Het museum geeft de indruk zich te dekoloniseren, in de praktijk zie ik nog paternalisme in de samenwerking met (Belgisch-)Afrikaanse partners.
Ik overweeg om het museum te verlaten omdat er geen draagvlak is om een structurele plaats te geven aan experten uit de Afrikaanse gemeenschap. Een recente aanwerving versterkt mijn vermoeden dat de instelling niet klaar is om zwarte mensen machtsposities te geven.
Tot slot zie ik een te grote machtsconcentratie bij de directeur, toxisch gedrag en de afwezigheid van een debat- en evaluatiecultuur.
Ik geloof niet in de maatschappelijke meerwaarde van een museum over Afrika, wel van een museum over het Belgisch kolonialisme in Afrika (Congo, Rwanda, Burundi). Tervuren kan een unieke plek worden waar individuele bezoekers en (school)groepen massaal komen leren over het koloniale verleden en de hedendaagse impact ervan op beeldvorming, migratie, racisme, klimaat, biodiversiteit, handel enzovoort.
Dit vraagt echter een andere visie en beleid. Ik pleit voor méér vernieuwing, méér respect voor de expertise en de ervaring uit de Afrikaanse gemeenschap en roep leidinggevenden op hun positie in vraag te stellen.”
> http://www.demorgen.be/.../waarom-ik-het-africamuseum.../
Haar opiniestuk leidde tot een reeks boeiende stukken in De Standaard en De Morgen over de rol van het AfricaMuseum. Zie ook volgend item. |
